حقایقی جالب و خواندنی درباره دورترین سیاره منظومه شمسی که نمی‌دانستید
تاریخ انتشار: ۱۲ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۵۰۱۳۴۲
سیاره نپتون هشتمین سیاره منظومه شمسی دارای ویژگی‌های عجیبی است که دانستن آنها می‌تواند برای تمام علاقه‌مندان به خبر‌های فضایی جذاب باشد.
به گزارش شریان نیوز، نپتون چهارمین سیارهٔ بزرگ و دورترین سیارهٔ منظومه شمسی است که دارای شدیدترین باد‌ها نسبت به سایر سیارات این منظومه است. نپتون همچنین اولین سیاره‌ای است که با پیش‌بینی‌های ریاضی در سال ۱۸۴۶ توسط دو دانشمند فرانسوی به نامهای جان کاوچ آدامز و اوریان لوودیه کشف شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نپتون در حقیقت ابتدا در سال ۱۶۱۳ توسط گالیله مشاهده شد، اما او تصور می‌کرد که آن جسم فقط یک ستاره است، و هنگامی‌که خواست دربارهٔ آن تحقیق بیشتری کند، به دلیل حرکت سیاره نتوانست دوباره آن را بیابد. بزرگ‌ترین عامل کشف نپتون، سیاره اورانوس بود که ستاره‌شناسان با محاسبهٔ مدار آن، مشاهده کردند که روند حرکتی‌اش از مدل‌هایشان پیروی نمی‌کند. مدار آشفته اورانوس منجمان را وادار کرد نتیجه‌گیری کنند که یک سیاره کشف‌شده دیگر باید عامل این بی‌نظمی باشد.
کشف سیاره نپتون با محاسبات ریاضی
دو دانشمند فرانسوی محل احتمالی نپتون را پیش‌بینی کردند و از یوهان گوتفرید گاله، ستاره‌شناس رصدخانه برلین درخواست کمک کردند. گاله این سیاره را یک درجه دورتر از نقطه پیش‌بینی‌شده یافت. نپتون را اولین سیاره‌ای می‌دانند که در ابتدا از طریق محاسبات و پیش‌بینی‌های ریاضی و نه رویت مستقیم به‌وسیله تلسکوپ پیدا شد. در این گزارش به برخی از حقایق جالب علمی در مورد این سیاره خواهیم پرداخت:
نپتون تنها سیاره‌ای است که برای چشم غیرمسلح قابل‌مشاهده نیست، بنابراین اخترشناسان هیچ یک آن را مشاهده نکردند. به این سیاره به دلیل رنگ آبی‌فام اقیانوس مانندش نام خدای رومی دریا یعنی نپتون داده شد. اقمار آن نیز نام خدایان آب را دریافت کردند. اعتقاد بر این است که رنگ نپتون تحت تأثیر وجود متان در جو آن و همچنین یک عامل ناشناخته به رنگ آبی درآمده است.
دورترین سیاره نسبت به خورشید
نپتون به‌طور متوسط ۴،۵ میلیارد کیلومتر یا ۳۰ واحد نجومی با خورشید فاصله دارد که دورترین فاصله در میان هشت سیاره منظومه شمسی است. نپتون در حال حاضر ۲۹.۴ واحد نجومی با سیاره زمین فاصله دارد و بازتاب نور آن ۴ ساعت طول می‌کشد تا به ما برسد. با ردیابی مداوم این سیاره، موقعیت واقعی نپتون به‌صورت آنلاین قابل‌بررسی است. نپتون درنتیجه فاصله زیادی که با خورشید دارد، مدت‌زمان مداری بسیار زیادی طول می‌کشد تا یک‌بار به دور خورشید بگردد (۱۶۵ سال به‌وقت زمین!)
بااین‌حال، چرخش به دور خود یا روز در نپتون طی ۱۶ ساعت انجام می‌شود. نپتون از زمان کشف تا سال ۱۹۳۰ که پلوتو کشف شد، دورترین سیاره محسوب می‌شد. پس از کشف پلوتو، تصور می‌شد که نپتون دومین سیاره دور از خورشید باشد. اما وقتی مدار غیرعادی پلوتو بررسی شد و وضعیت آن از یک سیاره به یک سیاره کوتوله تنزل یافت، نپتون مجدداً عنوان دورترین سیاره منظومه شمسی را کسب کرد!
شعاع نپتون ۲۴،۷۶۴ کیلومتر است، تقریباً چهار برابر زمین. نپتون با قطر آن ۴۹.۲۴۴ کیلومتر چهارمین سیاره بزرگ منظومه شمسی شناخته می‌شود. نپتون و اورانوس به‌عنوان غول‌های یخی شناخته می‌شوند، زیرا نسبت به غول‌های گازی یعنی مشتری و زحل کوچک‌تر هستند و ترکیبات متفاوتی دارند. نپتون از لایه‌های هلیم ۲۹ درصد و ۸۰ درصد هیدروژن با آثار متان ساخته می‌شود.
بیشترین تراکم در بین غول‌های گازی
هسته این سیاره تقریباً ۱،۵ برابر اندازهٔ زمین با دو برابر فشار است و حدود ۴۵ درصد از جرم سیاره را تشکیل می‌دهد، اما نپتون فاقد سطح است. ویژگی منحصربه‌فرد غول‌های یخی، هسته‌های سنگی و یخی آن‌هاست و برخلاف غول‌های گازی، به نسبت بیشتری از مقدار گاز موجود در آنها است. نپتون کوچک‌ترین غول یخی با جرم معین کیلوگرم است، اما بیشترین تراکم را در بین غول‌های گازی دارد، یعنی حدود ۱.۶۴ گرم در سانتی‌متر مربع.
دمای آن به‌طور متوسط ۲۱۴- درجه سانتی‌گراد است. بااین‌وجود اورانوس سردترین غول یخی است و به همین دلیل سردترین سیاره در منظومه شمسی نیز است. نپتون، اما در ویژگی دیگری برتری دارد. این سیاره دارای سریع‌ترین باد‌ها در منظومه شمسی است. سرعت وزش باد به سمت غرب بر روی خط استوا تا ۲۱۶۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد که تقریباً یک جریان مافوق صوت است! بیشتر باد‌ها به سمت چرخش سیاره برگشت می‌یابند و ۵ برابرِ قوی‌ترین باد‌های ثبت‌شده روی زمین هستند و دیوار صوتی را می‌شکنند.
وقتی عموم مردم به سیاره‌های دارای حلقه فکر می‌کنند، معمولاً سیاره‌ای که قبل از همه به ذهن خطور می‌کند، زحل است. اما تعجب نکنید نپتون نیز دارای سیستم حلقه‌ای هست. متأسفانه مشاهدهٔ آن در مقایسه با حلقه پررنگ و تابناک زحل بسیار دشوار است. به همین دلیل حلقه‌های نپتون کمتر شناخته‌شده است.
سیاره‌ای با قمر‌های متعدد
درمجموع، نپتون دارای ۵ حلقه است که نام همهٔ آنها به نام ستاره‌شناسانی است که کشف‌های مهمی در مورد نپتون انجام داده‌اند - گاله، لوودیه، لاسل، آراگو و آدامز. این حلقه‌ها حاوی خوشه‌های ذرات گرد و غبار در خود هستند. نپتون همچنین دارای ۱۴ قمر شناخته‌شده است، بزرگ‌ترین قمر آن تریتون نام دارد و هفتمین ماه شناخته‌شده در بین تمام سیارات منظومه شمسی است. تریتون تنها قمری در منظومه شمسی است که در جهت مخالف چرخش سیاره می‌چرخد.
این بدان معنی است که تریتون جسمی اسیرشده توسط جاذبهٔ نپتون است و برخی با توجه به‌اندازه آن حتی اعتقاددارند، یک سیاره کوتوله اسیرشده است.
نپتون یک توپ گاز و یخ است. به هیچ‌وجه نمی‌توانید واقعاً روی سطح نپتون بایستید بدون اینکه غرق شوید! بااین‌حال، اگر می‌توانستید روی سطح نپتون بایستید، متوجه چیزی شگفت‌انگیز خواهید شد. نیروی جاذبه‌ای که شما را به سمت پایین می‌کشد تقریباً معادل نیروی جاذبه‌ای است که در اینجا هنگام راهپیمایی بر روی زمین احساس می‌کنید!
تنها سفینه بشر که تاکنون از نپتون بازدید کرده است، فضاپیمای Voyager ۲ ناسا است که در جریان تور بزرگ منظومه شمسی از کنار این سیاره عبور کرد. وویجر ۲ در ۲۵ آگوست ۱۹۸۹ با عبور از فاصلهٔ ۳۰۰۰ کیلومتری قطب شمال سیاره نپتون از بالای آن عبور کرد. این بازدید، نزدیک‌ترین عبور وویجر ۲ از هر جسمی بود که از زمان پرتاب از زمین با آن مواجه می‌شد.
ویجر ۲ همچنین توانست "لکهٔ سیاه بزرگ" را در نپتون مشاهده کند. این لکه در نیمکره جنوبی سیاره قرار دارد و هم‌اندازه کره زمین است! در اطراف لکه، ابر‌های سفیدی وجود دارد و بنابراین تصور می‌شود که این ناحیه باید یک گردباد بسیار بزرگ باشد. لکه سیاه بزرگ در جهت خلاف عقربه‌های ساعت می‌چرخد و در ابتدا تصور می‌شد که ابری بزرگ است، اما اطلاعات جمع‌آوری‌شده توسط وویجر کمک کرد تا ماهیت واقعی آن روشن شود.
منبع: شریان
کلیدواژه: سیاره منظومه شمسی منظومه شمسی دورترین سیاره غول های گازی پیش بینی یک سیاره سیاره ای باد ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۰۱۳۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ده نشانه بحث‌برانگیز از وجود حیات فرازمینی
در طول سال‌های اخیر شواهد متعددی از حیات فرازمینی یا حضور موجودات فضایی و بیگانگان در عالم مطرح شده است که در این مقاله ده مورد از برجسته‌ترین آنها را باهم مرور می‌کنیم.
حیات در سیاره مریخبه گزارش دیجیاتو، سی اسفند ۱۳۵۴ بود که «فرودگر‌های مریخ وایکینگ» ناسا روی این سیاره فرود آمدند تا آن را بیشتر مطالعه کنند. این فرودگر‌ها شروع به آزمایش نمونه خاک سیاره سرخ کردند و موفق شدند شواهد شیمیایی از حیات در سطح سیاره پیدا کنند.
در آزمایش اول، خاک مریخ با مواد مغذی آغشته به کربن رادیواکتیو مخلوط شد تا تولید گاز متان رادیواکتیو در این فرآیند شیمیایی بررسی شود. اگر گاز متان رادیواکتیو در این آزمایش تولید شود، به این معناست که چیزی در خاک درحال متابولیزه کردن مواد مغذی و تولید گاز رادیواکتیو است. نتیجه آزمایش برای بار اول مثبت شد.
اما دفعات بعدی آزمایش با جواب منفی روبه‌رو شد و ناسا درنهایت احتمال کشف حیات در سطح سیاره سرخ را رد کرد. بااین‌حال، از آنجایی که این فرودگر‌ها به ابزاری برای یافتن مولکول‌های آلی - شاخص کلیدی از وجود حیات - مجهز نبودند، دانشمندان باور دارند نباید گزینه وجود حیات در مریخ را کاملاً رد کرد.
سیگنال رادیویی ممنوعهدر تابستان سال ۱۳۵۵، تلسکوپ رادیویی دانشگاه ایالتی «اوهایو» یک سیگنال غیرعادی را از نزدیکی صورت فلکی «قوس» ثبت کرد. منجمی که درحال ثبت داده بود، آنقدر شگفت‌زده شده بود که مرتب فریاد می‌کشید. این سیگنال برای مدت ۳۷ ثانیه ادامه داشت و داده‌های آن ثبت شد.
نکته جالب اینجاست که این سیگنال در بازه‌ای از فرکانس بود که در زمین ممنوع است. به‌طور واضح‌تر باید گفت که برخی بازه‌های طول موج رادیویی در سطح زمین ممنوع شناخته می‌شود و هیچ کشوری حق ندارد در این بازه‌ها سیگنال یا داده انتقال دهد. سیگنال دریافت‌شده از آسمان دقیقاً در این ناحیه فرکانسی بود. آنچه این سیگنال را عجیب‌تر می‌کند این است که اجرام فضایی در فرکانس پایین‌تری تابش می‌کنند و احتمال اینکه این تابش متعلق به جرم آسمانی باشد، بسیار کم است.
از آنجایی که نزدیک‌ترین ستاره در آن جهت حدود ۲۲۰ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد، دانشمندان عقیده دارند این سیگنال را بیگانگان فضایی هوشمند ارسال کرده‌اند. البته این احتمال نیز وجود دارد که منبعی ناشناخته به غیر از موجودات فضایی آن را ارسال کرده باشد. مسیٔله این سیگنال عجیب هنوز حل‌نشده باقی مانده است.
کشف فسیل میکروبی متعلق به سیاره مریخ در زمیندر سال ۱۳۶۲ یک شهاب سنگ به نام «ALH۸۴۰۰۱» به قطب جنوب کره زمین برخورد کرد. دانشمندان که سال‌ها روی آن مطالعه می‌کردند، دریافتند این شهاب سنگ که یک توده به اندازه سیب‌زمینی است، متعلق به سیاره مریخ است و برای حدود ۱۵ میلیون سال در فضا سرگردان بوده تا درنهایت اسیر گرانش زمین شده و پس از سوختن در جو زمین سقوط کرده است. نکته جالب توجه آنجاست که میکروب‌های فسیل‌شده روی سطح این سنگ پیدا شده‌اند و دانشمندان باور دارند این میکروب‌ها متعلق به سیاره سرخ هستند.
تجزیه و تحلیل‌های دقیق نشان داد این سنگ حاوی مولکول‌های آلی است که در باکتری‌های زمین یافت می‌شوند. محققان ناسا که با استفاده از میکروسکوپ‌های الکترونی این فسیل را مطالعه می‌کردند از وجود «نانو باکتری» در سطح آن گزارش دادند.
بااین‌حال، بحث درباره اینکه این میکروب‌ها پس از برخورد شهاب سنگ به زمین به آن نچسبیده باشند وجود دارد. برخی دانشمندان ادعا می‌کنند که آلاینده‌های زمین منبع مولکول‌های آلی شهاب سنگ هستند و این مولکول‌ها از مریخ نیامده‌اند!
در سال ۱۳۴۰ دانشمند و منجم آمریکایی به نام «فرانک دریک» معادله‌ای نوشت که در آن تعداد سیارات میزبان حیات تخمین زده می‌شود. درحقیقت این‌ها سیاراتی هستند که حیات به‌صورت هوشمندانه در آنها وجود دارد و قادر هستند تا با ما ارتباط برقرار کنند.
معادله دریک هفت عامل را در رابطه خود در نظر می‌گیرد که برخی از آنها عبارتند از: نرخ تشکیل ستارگانی همانند خورشید، کسری از سیارات مشابه زمین و کسری از سیاراتی که احتمال شکل‌گیری حیات در آنها وجود دارد. هرچند بسیاری از ارقام این پارامتر‌ها قابل بحث هستند، اما درنهایت در طی محاسبات مشخص شد که حدود ده هزار سیاره در کهکشان هستند که حیات فرازمینی یا حیات هوشمند در آنها وجود دارد.
در سال ۱۳۸۰، محاسبات دقیق‌تر با داده‌ها و نظریه‌های جدید نشان داد حدود صد هزار سیاره دارای حیات در کهکشان وجود دارد. دانشمندان در همین راستا، به‌دنبال سیاراتی مشابه زمین گشتند که به دور ستاره‌ای مانند زمین درحال گردش هستند و دریافتند یک سیاره مسکونی شبیه زمین حداقل چند صد سال نوری از ما فاصله دارد.
قمر سیاره مشتری احتمالا منشأ حیات فرازمینی است«اروپا» نام یکی از قمر‌های سیاره مشتری است که رنگ آن متمایل به قرمز است و تابش عجیبی در مادون قرمز دارد. دانشمندان باور دارند این رنگ قرمز به‌دلیل وجود باکتری در لایه‌های یخ سطح اروپا است که می‌توانند تابش عجیب مذکور را نیز توجیه کنند.
دانشمندان در تلاش برای شبیه‌سازی شرایط اروپا دریافتند برخی باکتری‌های زمین که در شرایط دما و فشار بالا رشد می‌کنند، دقیقاً تابشی در مادون قرمز مشابه تابش اروپا دارند. بااین‌حال، باکتری‌های زمین در دما و فشار بالا زندگی می‌کنند و شرایط در اروپا کمی متفاوت است. اتمسفر اروپا بسیار نازک است و سطح این سیاره یخ زده است. دمای تقریبی منفی ۱۷۰ درجه در سطح اروپا احتمال زنده‌ماندن باکتری‌ها را کم می‌کند، اما برخی دانشمندان باور دارند باکتری‌ها در آب‌های گرم این قمر می‌توانند زنده بمانند و طی فعالیت‌های آتشفشانی یا زلزله به بیرون پرتاب‌شده و در سطح قمر یخ بزنند.
دانشمندان همچنین حدس می‌زنند رنگ قرمز این قمر ناشی از وجود نمک منیزیم است که رنگی قرمز- قهوه‌ای دارد. بااین‌حال هنوز ترکیب دقیق عناصر سطح اروپا مشخص نشده است.
در سال ۱۳۸۴، اخترزیست‌شناسان روسی ادعا کردند که گونه‌های باکتریایی مقاومی به نام «Deinococcus radiourans» در سطح مریخ تکامل یافته‌اند. این گونه که یکی از مقاوم‌ترین باکتری‌های شناخته‌شده در عالم است، می‌تواند در تشعشعاتی هزاران برابر میزانی که انسان را می‌کشد، زنده بماند.
دانشمندان روس برای چنین ادعایی، آزمایشی به این صورت انجام دادند: آنها جمعیتی از باکتری‌های مذکور را با تشعشع کافی برای ازبین‌بردن ۹۹ درصد آنها، از بین بردند و سپس به یک درصد باقیمانده اجازه دادند تا تکثیر یابند. سپس ۹۹ درصد باکتری‌های تکثیریافته را با میزان تشعشع کافی از بین بردند و به بازماندگان اجازه تکثیر دادند. این سیکل چندین‌بار ادامه پیدا کرد و هربار میزان تشعشع لازم برای ازبین‌بردن باکتری‌ها بیشتر می‌شد که به این معنا بود که باکتری‌ها هربار مقاوم‌تر می‌شوند. در چهل و چهارمین دور، میزان تشعشع باید ۵۰ برابر دوز سری اول می‌شد.
روی زمین حدود یک میلیون تا ۱۰۰ میلیون سال طول می‌کشد تا با چنین دوز تابشی به‌صورت طبیعی روبه‌رو شویم، اما شرایط مریخ متفاوت است. مریخ اتمسفر ندارد و همین باعث می‌شود تابش در سطح آن به‌شدت افزایش یابد. بااین‌حال، آزمایشات زمینی نشان داده است که این باکتری‌ها نه تنها می‌توانند در این شرایط زنده بمانند، بلکه می‌توانند هربار مقاوم‌تر شوند.
برخی عقیده دارند باکتری‌های Deinococcus radiourans روی شهاب سنگی از مریخ کنده شده و به زمین آورده شده‌اند، زیرا چنین باکتری‌های مقاومی بعید است که در زمین تولیدشده و رشد کرده باشند.
اخترشناسان در دانشگاه تگزاس ادعا کرده‌اند که حیات در ابر‌های سیاره ناهید ممکن است بهترین راه برای توضیح برخی ناهنجاری‌ها در جو آن باشد.
طبق پیش‌بینی‌ها و محاسبات، تشعشعات خورشیدی و رعد و برق باید توده‌های عظیمی از مونوکسید کربن را در سیاره ناهید ایجاد کند. بااین‌حال این توده‌ها بسیار نادر هستند و انگار چیزی به سرعت آنها را پس از تشکیل از بین می‌برد. علاوه‌براین، سولفید هیدروژن و دی‌اکسید گوگرد نیز وجود دارند که به آسانی باهم واکنش می‌دهند و به همین علت یافتن آنها کنار هم تقریباً غیرممکن است، اما این عناصر وجود دارند و انگار عاملی آنها را دایٔماً تولید می‌کند. دلیل سوم این دانشمندان در ادعای وجود حیات، وجود ماده سولفید کربونیل است که در آزمایشگاه‌های زمینی تنها توسط میکروب‌ها یا کاتالیزور‌ها تولید می‌شود و هیچ فرآیند شناخته‌شده دیگری قابل به تولید آن نیست؛ بنابراین دانشمندان با استناد به این شواهد ادعا می‌کنند میکروب‌ها در جو سیاره ناهید زندگی می‌کنند. سطح سیاره به علت آنکه بسیار داغ و اسیدی است، احتمالاً برای وجود حیات مناسب نیست، اما در فاصله ۵۰ کیلومتری از سطح در لایه‌های اتسمفر آن که دمایی در حدود ۷۰ درجه سانتی‌گراد و فشاری مشابه زمین دارند، شرایط برای حیات ایده‌آل است.
گوگرد در قمر مشتری احتمالا ضایعات کلونی‌های باکتری استدر سال ۱۳۸۲ دانشمندان ایتالیایی این فرضیه را مطرح کردند که آثار گوگرد در قمر سیاره مشتری به نام اروپا ممکن است نشانه‌ای از حیات بیگانه باشد. این ترکیبات برای اولین‌بار توسط کاوشگر «گالیله» به همراه شواهدی مبنی بر وجود اقیانوس‌های گرم شناسایی شد. وجود آتشفشان‌های فعال در زیر پوسته یخی اروپا سبب گرم‌شدن آب اقیانوس‌های آن می‌شود.
دانشمندان باور دارند گوگرد موجود در این آتشفشان‌ها که به‌صورت کلوخه‌شده در اروپا یافت می‌شود، نشانه وجود باکتری در زیر لایه‌های یخ سطحی این قمر و وجود حیات فرازمینی است. به عقیده دانشمندان، باکتری‌ها در زیر آب‌های گرم زنده می‌مانند و رشد می‌کنند و ردپای خود را در گوگرد سطحی نشان می‌دهند.
برخی دیگر از محققین این ایده را زیرسؤال می‌برند و باور دارند گوگرد موجود در اروپا از قمر دیگر سیاره مشتری با نام «آی او» آمده است.
متان در جو مریخ و متابولیسم میکروبیسال ۱۳۸۵ دانشمندان در سه گروه متفاوت موفق شدند با استفاده از تلسکوپ‌های زمینی و کاوشگر «Mars Express» به‌صورت مستقل شواهدی از متان در جو این سیاره پیدا کنند. نکته اینجاست که تقریباً همه متان یافت‌شده در جو زمین توسط باکتری‌ها و سایرات موجودات زنده تولید شده است. پس متان در جو مریخ چطور تولید شده است؟
برخی باور دارند آتشفشان‌های سطح مریخ، ذوب ذخایر یخ و یا برخورد دنبالهدارها به سطح سیاره سبب تولید متان شده است. این‌ها می‌توانند دلایلی در توجیح وجود این ماده باشند، اما کافی نیستند، زیرا گاز متان در جو این سیاره با سرعت زیادی تولید می‌شود.
در سال ۱۳۸۶ نیز گروهی دیگر از دانشمندان اعلام کردند شواهدی از «فرمالدیٔید» تولیدشده از اکسیداسیون متان پیدا کرده‌اند که می‌تواند فرضیه وجود میکروب‌ها را تقویت کند، زیرا برای تولید فرمالدیٔید مشاهده‌شده نیاز به ۲.۵ میلیون تن متان در سال است.
برای تأیید این فرضیه‌ها باید تجهیزات لازم برای تحلیل گاز و مواد سطحی به مریخ ارسال شود.
سیگنال‌های مرموزی که ناپدید شدند!در دهه ۱۳۸۰، اخترشناسان در تلاش برای یافتن هوش فرازمینی در پروژه‌ای با نام «SETI» از یک تلسکوپ عظیم در «پورتوریکو» برای بررسی مجدد ۲۰۰ ناحیه از آسمان استفاده کردند که پیش از این، سیگنال‌های رادیویی غیرقابل توضیحی تابش کرده بودند. همه این سیگنال‌ها در طول زمان ناپدید شده بودند، به‌جز یکی که قوی‌تر شده بود.
این سیگنال که تصور می‌شود بهترین کاندید برای تماس با بیگانه‌ها و حیات فرازمینی است، از نقطه‌ای بین صورت فلکی «حوت» و «برج حمل» می‌آید؛ جایی که هیچ ستاره یا سیاره آشکاری در آن وجود ندارد. جالب اینجاست که سیگنال مذکور در حدود یکی از فرکانس‌های هیدروژن است. برخی بر این باورند که این فرکانس بهترین فرکانسی است که بیگانگان می‌توانند به کمک آن با ما ارتباط بگیرند.
برخی دیگر از دانشمندان، اما باور دارند این سیگنال ناشی از یک پدیده طبیعی و جرم آسمانی است که هنوز شناسایی نشده است. پیش از این در سال ۱۳۴۶ سیگنال رادیویی ناشناخته‌ای کشف شده بود که منشأ آن نامشخص بود، اما پس از مدتی معلوم شد ناشی از یک تپ‌اختر است.
تلاش برای یافتن حیات فرازمینی و موجودات بیگانه همچنان ادامه دارد.
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلاله‌ای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت